2022 Kerstsurprise toernooi

 

Het was guur koud op deze zondagochtend, de laatste zondag voor de feestdagen. Een straffe wind uit het zuidoosten, gekoppeld aan een gure vrieskou zorgden voor minder aangenaam weer. En dan ook nog eens de gladde plekken op de straten als gevolg van de ijzelavonden eerder deze week. Het was een barre dag.

Bij mijn entree in het clubhuis ontwaarde ik zo’n 30 nog van de kou vetrokken gezichten, hoewel het ondertussen al wel een enigszins aangename temperatuur was. Nadat Huug de meute had toegesproken en degenen die de kerststukjes en -boom hadden verzorg had bedankt, nam toernooileider Rob het woord om eenieder te bewegen naar de frisse hal te gaan. En fris was het. Dat we moeten bezuinigen op de energievreters is duidelijk, maar op deze manier worden de leden wel erg aan het denken gezet om te komen spelen. Het was op de thermometer 13 graden toen de eerste ronde al in volle gang was. Bbbbrrrr. Ik zag leden met jassen aan, sjaals om, handschoenen aan om de kou van de boules te weren, te gek voor woorden.

Met koude “bekkies” werden dan toch de boules richting het but geworpen, we maakten er maar het beste van. Geen snelle partijen vanochtend, dus moesten we langer in de kou staan (en soms zelfs even zitten). Maar daarna toch het einde van de match en gauw naar de warmere kantine. Daar wachtte de hete chocomelk, koffie of thee met een door Marianne gesneden dikke plak kerststol. Rina zorgde dat de warme drank snel was ingeschonken. Opwarmen maar…..

Bij ronde twee was het al iets minder koud, maar het bleef (te) fris om lekker te kunnen spelen. Zojuist het lichaam nog opgewarmd, nu maat hopen dat het bestand is tegen de kou. Onderwijl rolden de boules naar de overkant, sommige dichtbij het but, andere verdwaalden in de weide omgeving. Het plezier was desondanks van de gezichten te lezen en zo werden de punten geteld. Ook nu weer geen al te snelle partijen, men hield elkaar kennelijk aardig in evenwicht, dan wel werd puntje voor puntje veroverd.

Terug naar de warmte, kop soep voor de liefhebbers. Zo hoort het ook op de zondag. En dan nog even de derde ronde spelen, waar degenen die al twee partijen hadden gewonnen uiteraard hun beste beetje voorzetten om ook de derde in de wacht te slepen. De anderen wisten al dat ze waren uitgeschakeld voor de “hoofdprijzen” en zorgden voor uitgekiend tegenspel.

Tja, en dan is het opeens over. Op naar de prijzen. Die kwamen ditmaal niet via de gebruikelijk weg van Leonie, maar elke deelnemer had een kleine surprise nabij de kerstboom gedropt. En dan is het toch altijd weer enigszins spannend wie jouw cadeautje gaat op- en uitpakken. Volgens mij moet het al een aardig “gedoe” zijn om een presentje te gaan kopen, een typisch vrouwen cadeautje kan wel eens in handen van een mannelijke vrijgezel vallen, of andersom. Dat vraagt wel om nadenken voorafgaand aan de koop. Enfin, Bert van der Poel mocht, als toernooi winnaar, het spits afbijten en een surprise pakken. De anderen volgende in rap tempo, soms gelardeerd met gejoel en gelach.

En daarna de koude buitenlucht weer in, beladen met de warmte van een gezellig toernooi en het gewicht van een heuse surprise. Hopelijk is eenieder zonder vallen thuis gekomen….

 

De uitslag

[table “196” not found /]