JBC Nieuwerkerk 2 – Lbf 3
Zaterdag 15 oktober speelde Lbf-3 bij JBC Nieuwerkerk, in Nieuwerkerk a/d/ IJssel. Het team bestond uit de spelers Leo Tijssen, Frans van der Kraan (FK), Hans van der Geest, Koos van Leeuwen, Wim Hartman, Ruud de Groot en Frans Snaar (FS).
Na een ritje van ruim drie kwartier met prachtig weer, arriveerden we rond kwart over elf bij de opponent, in de stromende regen. Een fikse bui viel op ons dak en we bleven even in de auto wachten. Bij binnenkomst was het eerste rondje koffie, vergezeld van een grote koek gratis. Dat smaakte opperbest. Leo maakte bekend wie met wie zou spelen, Hans met Koos, Leo en Frans (FK) en Wim met Frans (FS), terwijl Ruud de eerste ronde wissel stond.
Nadat we het speelveld hadden verkend, een harde ondergrond met een dun laagje “asfaltgrind” bleek voor verrassingen te zorgen, het was een moeilijk bespeelbaar veld. Warm gegooid gingen we de confrontatie aan met de Nieuwerkerkers.
Hans en Koos begonnen prima, maar gaandeweg ging de tegenstander beter spelen en het spel van onze mannen ging achteruit. Het liep opeens niet meer. Dus werd met 13-10 verloren. Bij Frans en Leo liep het iets anders, zij hadden een echtpaar tegen waarvan de dame de boules voornamelijk rolde. Dat ging steeds beter met als gevolg dat Leo zo ongeveer elke eerste bal moest tireren. Tja, een misser is dan fataal. Ook hier 13-10 verlies. Bij Wim en Frans liep het aanvankelijk wat minder, maar de werptechniek van Wim gaf de doorslag. Z’n boules liepen mooi rechtdoor naar het but en de tegenstander had het nakijken. Bij 7-7 lieten we hen onze hielen zien en snelden naar 7-13 winst. Tussen stand dus 2-1 achter.
Eerst maar lunchen, kopje soep doet wonderen werd geopperd. Het bleek van voorspellende waarde. Met een gevulde maag gingen we de triplettenronde aan. Frans (FK) met Leo en Koos vormden het ene triplettenteam, Ruud, Hans en Frans (FS) het andere. Het bleek een bijzondere ronde te worden. Bij Hans en Ruud liep het plaatsen niet echt lekker (of was het: echt niet lekker). Ook bij Koos en Frans (FK) was dit het geval. Op vrijwel hetzelfde moment werd in beide teams geopperd om te wisselen met Wim, die ditmaal als wissel stond. Hans was de eerste en wisselde, terwijl het andere team dat dus niet meer kon doen. Dan maar wisselen in volgorde van spelen en dat werkte. Het werd 10-13 in ons voordeel. Met Wim in de gelederen liep niet geweldig, maar wel beter. Ruud plaatste beter en Frans (FS) schoot de vijandelijke boules het veld uit. Het werd een zware partij, maar uiteindelijk viel de winst aan Lbf-zijde, 12-13. Dat betekende een 2-3 voorsprong.
Aan de stamtafel in de kantine werden de hoofden bijeen gestoken. We moesten nog één partij zien te winnen voor een gelijkspel, maar we wilden uiteraard spelen voor de winst. Leo stelde de teams samen. Hans met Frans (FS), Wim met Leo en Koos met Ruud, wissel Frans (FK). Hans en Frans (FS) speelden een puike partij, waarbij Hans de boules ouderwets lekker op het but legde. In slechts zes mènes was het gedaan, 3-13. Het gelijkspel was binnen. Bij Wim en Leo liep het niet echt, geen moment konden zij in hun spel komen. De tegenstander was hiervoor verantwoordelijk, 13-2. Met de wetenschap dat het gelijkspel al binnen gehaald was speelden Ruud en Koos hun partij, maar zij konden niet voorkomen dat de tegenstander met de winst ging strijken, 13-7.
Een 4-4 gelijkspel dus, voorwaar een prima uitslag op dit speelterrein. We vierden het met een dubbele teamschotel. We namen afscheid van Nieuwerkerk en waren rond half zeven weer thuis. Toch wel een voldaan gevoel uiteindelijk, hoewel…….