2022: Ontmoetingstoernooi februari

 

Eindelijk zijn we weer vrij gelaten. Zo voelt het wel een beetje. Veel mensen zeggen “we mogen weer” en zo is het ook. We hebben er allen toch zo naar uitgekeken om weer oude gewoonten op te pakken, zo ook met het boulen. Leuk is het te ervaren dat door deze pandemie weinig mensen zijn afgehaakt, dat zegt alles over onze vereniging. De mensen komen voor ontspanning, een leuk gesprek en gewoon elkaar ontmoeten. Dat blijkt vanavond wel, naast de 48 ingeschrevenen kwamen nog eens 4 mensen meedoen. Helaas zijn 3 personen zonder afmelding niet opgekomen. En dit laatste vinden we achter de wedstrijdtafel minder leuk i.v.m. voor voorbereidingen. Daarnaast is het handig om iets vroeger aanwezig te zijn, zodat we op tijd kunnen beginnen. We vinden het niet leuk om te zeggen, maar we moeten kennelijk wat strenger zijn, dus ben je 5 minuten voor aanvang niet aanwezig, dan kun je niet meer meedoen!!

Bij binnenkomst van de boulers was het alsof het een reünie was, iedereen zocht iedereen op en in een mum van tijd was het een kakofonie van jewelste. De stemming zat er al voor het spelen goed in, telkens weer een feest om mee te mogen maken. En even dacht ik aan de mensen in Oekraïne die het tegenovergestelde ondervinden, verdriet, pijn en angst achtervolgt ze.

Een beetje vreemd was het wel dat het weer zo druk was in de hal, je zag het ook aan de spelers die eerst door de pandemieregels meer ruimte hadden gekregen en nu weer dichter op elkaar stonden. Tijdens de pauze werd eenieder door de altijd gezellige Carla en Loek voorzien een bakkie leut. By the way: heb jij al eens nagedacht om achter de bar te helpen? De prijzentafel was weer mooi verzorgd door Elly en Cok, alles glom ons van verre tegemoet.

De tweede ronde startte om kwart voor negen en ik moest de spelers van de stoelen afpraten om te gaan spelen, zo gezellig is het. Maar trouw als iedereen is maakte iedereen de gang naar de hal om te gaan spelen. Ik stond te kijken bij een partij waar twee wedstrijdspelers de degens kruisten met twee recreanten. Ik dacht nog “had even gewisseld”, maar goed er werd al gespeeld en wat bleek? Het viel de wedstrijdspelers het verduveld moeilijk hadden en met het nodige geluk de overwinning behaalden. Zo blijkt maar weer dat winnen niet zo vanzelfsprekend is.

Terwijl de helft nog aan het spelen was werd om half tien de gong geluid, onverbiddelijk: tijd is tijd. Op naar de borrel en de hartige hap (lang geleden). Dan nog even ronde drie en dan de spanning wie zich als overwinnaar mag laten kronen. We gaan het zien. Rob verzorgt de uitslagen op de computer en leert dat en passant ook aan mij, zodat ik het later ook kan doen. Nou, dat gaat wat worden…..

Uiteraard werden aan het einde de prijzen verdeeld, voor ieder een. Het was weer top op deze mooie speelavond. Bedankt voor jullie gezellige inzet.

 

De uitslag

[table “98” not found /]