Na twee heel warme dagen volgde deze zondag een wat frisser exemplaar. Althans, in de ochtend, want later op de dag nam de zon het heft in handen en zorgde voor een heerlijke afsluiting van een in alle opzichten fantastische dag.
Een grote schare vrijwilligers van de vereniging had op zaterdag de nodige voorbereidingen getroffen, zo werden 300 broodjes gesmeerd, het pinapparaat geïnstalleerd, een bar opgebouwd en voorzien van veel vochthoudende artikelen, de poule-indeling gedaan met een speelkaart voor elk team, eigenlijk teveel om op te noemen. Het resultaat van de voorbereidingen was dat op de zondag alles werkelijk op rolletjes liep. Chapeau allen!
Maar liefst 98 koppels hadden zich voor dit toernooi opgegeven, vele ervan komen al menig jaar naar de Gerard Doustraat om vooral veel plezier te hebben. De wedstrijdleiding had zoals gebruikelijk de meute in vier poules ingedeeld, zo ongeveer naar sterkte. Kwart over negen meldden de eerste spelers zich aan de wedstrijdtafel en daarna bij de muntjesbalie, want alle consumpties waren slechts verkrijgbaar via muntjes.
En klokslag 10:00 uur nam wedstrijdleider Ron de microfoon ter hand, heette eenieder welkom en vertelde hoe het toernooi zou worden gespeeld. De deelnemers werden daarna naar een van de vier uitgifteplekken gedirigeerd waar zij hun teamkaart ontvingen en vernamen wie de eerste opponent zou zijn. En daarna ging het los, de boules vlogen over de banen, zowel buiten op het veld als binnen in de hal. Het plezier straalde van de gezichten, hoewel bij een mindere worp enige beteutering viel te constateren.
Naarmate de dag vorderde en het zonnetje de overhand nam kwamen de bezoekers langs, sfeer proeven of de familie en/of kennissen aanmoedigen. En dat zorgde uiteraard weer voor meer blijde gezichten. Menig biertje, wijntje of glaasje fris werd op het terras achterover geslagen en vond de weg door de steeds dorstiger wordende kelen.
Rond half vijf zat het toernooi erop. Iedereen ging met een prijs(je) naar huis. Ron riep op volgorde de namen van degenen die aan de beurt waren op en iedereen maakte de gang naar de prijzentafel. Nog een paar laatste borreltjes om de muntjes op te maken en voldaan en met blijde gezichten verliet men het sportpark.
De vrijwilligers zorgden dat het terras netjes werd, de keuken blonk en ze namen nog een afzakkertje om met genoegen terug te kijken naar een drukke, zware dag. Nogmaals dank kanjers!
