Medewerkersmiddag 2025
Van de ruim honderd vrijwilligers die onze vereniging rijk is waren er vanmiddag 68 aanwezig. De vijf bestuursleden, die vanmiddag net deden alsof zij geen vrijwilligers zijn, traden op als gastheer. Het was goed te zien dat Marian, lang geplaagd door haar gezondheid, acte de presence gaf!
Het is natuurlijk geen toeval dat vrijwilligers ook tot de meest actieve boulers behoren. En ook niet dat dit deel van de leden ervoor zorgt dat de vereniging levendig en levensvatbaar blijft. Ja, het cliché is waar. Hoewel, er was vanmiddag in ieder geval één uitzondering op die regel aanwezig. Harry vindt zichzelf geen bouler. Maar staat achter de bar omdat zijn vrouw “boulen zo leuk vindt”.
Voorzitter Tom opende de middag door de dankbaarheid van het bestuur voor al die werkzaamheden te benadrukken. Hij gaf de smetteloze organisatie rond het Harddraverij toernooi als imponerend voorbeeld. Hij meldde ook dat er een opvolger voor penningmeester Marian, die binnenkort naar het zuiden vertrekt, is gevonden. Harry Persoon, vanmiddag aanwezig, is bereid gevonden het penningmeesterschap over te nemen. Hij zal op de volgende algemene vergadering door het bestuur worden voorgedragen.
Terwijl wij vrijwilligers heerlijk zaten te genieten van onze natjes en droogjes (iedereen weet dat het nog beter smaakt als het gratis is…) vertelde secretaris Arie dat Trattoria Panini de catering verzorgde en sportvrouwe Nicole dat de groep traditioneel in tweeën gedeeld werd om enerzijds met boulen te beginnen en anderzijds met de muzikale bingo. Penningmeester Marian was bingo scheidsrechter. Maar ja, dan ken je ons nog niet….. Als er maar genoeg blokjes liggen om te pakken gaan we allemaal wel boulen (🤪). Enfin, het kwam allemaal goed.
En toen werd het etenstijd. Het was om te watertanden. In grote bakken lagen de aperitivi, secundi, en insalata op ons te wachten. De Italiaanse keuken op zijn best: ravioli, penne en lasagne. Het paste bijna niet op een bord. In ieder geval één vrijwilligster at voor het eerst in haar leven lasagne en vond het tot haar eigen verrassing héérlijk! De uitsmijter van de avond was de tiramisu. Menigeen ging voor een tweede ronde.
Ondertussen gaf de hele bijeenkomst “Opperhoofd Kantine” Freek , gesteund door Ellen, blijk van zijn dankbaarheid door onvermoeibaar te blijven schenken en ronddelen. En dat alles met een brede lach!
Wij vrijwilligers voelen ons gezien en gewaardeerd. Wij kunnen er weer een jaar tegenaan.