Eeuwige Roem toernooi april
Waar veel streekgenoten zich bezig hielden met het opsteken van de mozaïeken voor de jaarlijkse wedstrijd, hadden 43 clubgenoten zich vóór half twee gemeld bij toernooileider André. Eén te weinig eigenlijk, dus werd Alie gevraagd de elf kwartetten vol te maken. Alie had eigenlijk tezamen met Marianne bardienst, maar met het meespelen kon iedereen tevreden zijn.
Exact om half twee opende André het toernooi, het bekende concept werd gehanteerd en enkele minuten later waren de viertallen compleet en vlogen butjes en boules over de banen. Bij een aantal ging dat (soms onverwacht) voortreffelijk, anderen moesten toch wel naarstig naar excuses zoeken voor de minder goed geworpen boules. En ook nu weer de snelle en langzame partijen. Marianne had nauwelijks tijd om de hapjes klaar te maken, de eerste koffiedrinkers meldden zich al snel na hun partij.
Ik hoorde al weer 13-0 en 13-1 en wist meteen dat dit de kanshebbers konden gaan worden voor de toernooizege. Zelf speelde ik driemaal een partij waarin de teams aan elkaar gewaagd waren. Dat zijn ook de leukere partijen vind ik, maar daarover zijn de meningen verdeeld in Lbf-land. Gelukkig bleef één ding voorop staan, het was gezellig, ook wanneer het even iets minder ging. Het heeft dan ook helemaal geen zin om je te ergeren aan je maat of tegenstander. Je moet gewoon niet in de ergernis-modus terecht willen komen….
Half vijf was het weer zo ver, de strijd was gestreden en André had de stand opgemaakt. En opnieuw kon Bert van der Poel z’n handtekening op het bord van de Eeuwige Roem zetten. Met één saldopunt meer dan Elly de Jeu mocht Bert zich winnaar noemen. Niet voor het eerst voor deze toernooitijger. Proficiat Bert.
Na nog een laatste hapje en borreltje verlieten de spelers het complex, al dan niet tevreden over deze middag. Maar volgende keer zijn we er weer bij hoor….
De uitslag
|