Eeuwige Roem toernooi juli
De deelnemers aan deze editie van het eeuwige Roem toernooi werden vlak voordat ze onderweg naar het complex reden vergast op een fikse regenbui. Daarna was de lucht geklaard en was de te bespelen ondergrond in elk geval niet zo heel hard meer, wel wat stroever zo bleek.
Op het terras bleek het al snel gezellig, een bakkie leut en een praatje omlijstten de sfeer. André had zoals gebruikelijk de kaartjes al klaar gelegd en overhandigd en Marianne en Lucia zorgden voor de inwendige mens. Exact half twee floot André eenieder min of meer stil en legde in het kort de gang van zaken van deze middag uit. Daarna werden de blokjes langs gebracht en kon het spel gaan beginnen. Uiteraard een drukte van belang toen de 46 deelnemers hun maatje en opponenten opzochten en tosten. Daarna naar de gekozen baan, scorebord ophalen, ring neerleggen en aan de slag. De rust op het complex keerde snel weer.
Drie ronden van elk drie kwartier en dreigde het langer te worden dan greep André in. Maar dat was vanmiddag niet nodig (geloof ik). De sfeer op de banen was prima, men gunde elkaar een bemoedigende opmerking na het plaatsen of schieten van een mooie worp, deelde schouderklopjes uit en ontving de nederlaag met opgeheven hoofd. Natuurlijk willen we allemaal winnen, maar verliezen hoort nu eenmaal bij elk spel en het siert de mensen die daarmee goed kunnen omgaan.
André noteerde na elke ronde de uitslag op de laptop en had aan het einde dus weinig tijd nodig om de eindstand op te maken. Tussendoor liepen Marianne en Lucia rond met schalen met lekkers en vonden de drankjes, in welke vorm ook, hun weg naar dorstige kelen. En daar was André met de uitslag. Acht spelers hadden drie gewonnen partijen, de beste van hen was Wim Weijer die maar liefst 27 wedstrijdpunten had weten te verzamelen. Proficiat Wim!
De uitslag:
|