De achterkant van het Jokertoernooi

 

Andre Distelbrink

De achterkant van het jokertoernooi, ofwel er komt meer bij kijken dan je denkt…..

Het is december en je moet al gaan denken aan het komende jokertoernooi, want de voorbereiding moet dan beginnen.

De aankondiging moet in het eerstvolgende (laatste) clubblad. Ook eind februari moet de aankondiging met inschrijflijst opgehangen worden in de gang. We moeten nu afwachten of er leden zijn die aan het toernooi willen deelnemen. Iedere keer als we gaan spelen is het weer een verrassing of de inschrijflijst veranderd is. Leden schrijven zich in en met hetzelfde gemak strepen ze zich weer door als blijkt, dat ze om de een of andere reden verhinderd zijn.

We gaan naar de kweker om een aantal bakjes narcissen te bestellen. Je kunt het die mensen niet aandoen om op het laatste moment aan te komen. Op zaterdag halen we de inschrijflijst weg om het definitieve aantal te weten te komen. Helaas is het aantal inschrijvingen iets minder dan de verwachting was en we moeten bij de kweker het aantal bakjes wijzigen. Gelukkig is dat mogelijk. Dinsdagmiddag gaan we de bestelde bakjes narcissen met de auto ophalen. We brengen ze naar het boulodrôme, laden ze uit, de prijzentafel wordt klaar gezet en de bakjes komen op de tafel.

Dan gaan we door naar de supermarkt om inkopen te doen. Thuis hebben we de rest van de middag kaas en worst gesneden, salade gemaakt en komkommers uitgehold. Op de computer worden de voorbereidende gegevens voor het toernooi ingevoerd. De wedstrijdkaarten worden geschreven en gesorteerd. De kaarten worden genummerd en de jokers worden bijgevoegd. Op dat moment is het aantal deelnemers geen meervoud van 4. Een meervoud van 4 is natuurlijk het mooiste, géén vijfje en géén triplette. Met 38 deelnemers hebben we wel een even getal, maar helaas een triplette.

Dan komt het bericht dat een inschrijver onvoorzien niet kan meedoen. De wedstrijdkaarten gaan we omnummeren en de jokers worden opnieuw aan de kaarten bevestigd. ’s Morgens komt er nog een afmelding; de kaarten weer omnummeren en de jokers weer verplaatsen. Jammer voor deze deelnemer dat hij ziek is, maar het komt mij eigenlijk wel goed uit: Ik kom op precies 36 deelnemers. Een veelvoud van 4.

Om kwart over negen naar het boulodrôme, want Alie komt om 9.30 uur om Marianne te helpen en samen kunnen ze dan van alles voorbereiden. Peter van Dijk komt ook om die tijd om de banen glad te trekken. De computer kan ik installeren en de wedstrijdkaarten en het wisselgeld klaar leggen. Regelmatig komen vanaf kwart voor tien de inschrijvers binnen. Niets is vervelender als je tot de laatste minuut moet wachten op mensen, want dan speelt steeds in je achterhoofd, dat die persoon misschien ineens niet komt opdraven en dan zit je met een probleem. Maar gelukkig is dat niet het geval, iedereen is bijtijds aanwezig. We kunnen op tijd starten.

Al snel komen de eerste spelers al terug een vlotte 13-0. Jammer voor de verliezers, maar mooi voor de winnaars. Vooral als je je joker hebt ingezet; dan maak je meteen een klapper. Je staat dan ook direct hoog op het lijstje van de winnaarsvoorspelling. We liggen mooi op schema als de laatste spelers de kantine binnen komen.

Iedereen heeft de tijd om even wat te nuttigen of te drinken, voordat we aan de tweede ronde beginnen. Weer trekt iedereen een kaart om te bepalen, waar en met wie en tegen wie je speelt. Natuurlijk komt er commentaar: Weer die baan…, moet ik op die rotbaan… Leuk die baan, daar heb ik net gewonnen…. Ik ga nu naar Marianne, die heeft vast een betere baan voor me…. Nu kom ik maar bij jou, want vorige keer had ik bij Marianne geen geluk met de baan….

Helaas valt op het grote scherm steeds het overzicht weg, maar het komt wel iedere keer weer terug. Het zal wel aan mijn computer liggen, maar wat????? Op de voortgang van het toernooi heeft dit geen invloed.

In je achterhoofd heb je nog de vraag. Er moet een stukje geschreven worden voor op de website. Je wilt het eigenlijk niet op het bordje van Frans schuiven, maar om te gaan bedelen of iemand iets wil schrijven is maar zowat. Je hoeft niet te verwachten dat iemand zich spontaan aanmeldt. (– Tijdens het schrijven van dit stukje kijkt Marianne of er al iets van foto’s en uitslag op de website staan…. Wat schetst onze verbazing Frans heeft toch ongevraagd een prachtig stukje geschreven HARTELIJK DANK FRANS!!).

Het toernooi nadert z’n einde en er staan op dat moment twee mensen op de derde plaats. Er is echter maar één derde prijs. Hoe ga ik dit oplossen? Kijken naar de eerste uitslag? Kijken wie de joker het best heeft benut? Kijken wie derde zou zijn zonder jokerinzet? Of een mini-mène spelen? Je moet erop voorbereid zijn. Dan valt de oplossing: in de laatste partij komt een nieuwe speler op de derde plaats uit de bus. Probleem opgelost of liever gezegd overbodige zorgen gehad.

We zijn mooi op tijd klaar en de prijzen kunnen worden uitgereikt. De mensen kunnen nog wat drinken en de hapjes worden geserveerd. Daar gaat je hele middag werken…. Het is dan wel leuk als mensen de moeite nemen om je te bedanken, maar dat is niet voor iedereen vanzelfsprekend.

Als de laatste groep deelnemers even over vijf naar het restaurant gaat om gezellig wat met elkaar te gaan eten, kunnen wij beginnen met het opruimen. De laatste afwas wordt gedaan, kopjes en glazen worden opgeruimd, de vloer moet worden geveegd, want als mensen iets laten vallen moet dat toch weer worden opgeveegd. De kas wordt geteld en alles moet klaar gemaakt worden voor de penningmeester.

Het is al tegen 6 uur als we naar huis gaan. We laten het maar bij een boterham en een glaasje water. Dan gaan we nog even alles controleren en ’s avonds weer naar de boule om de financiën te regelen met de penningmeester. Onder haar toeziend oog wordt de fooienpot voor het goede doel gevuld en uiteindelijk naar huis. Je bent dan wel meer dan een normale werkdag in touw geweest.

Je vraagt je dan wel af moeten we hiermee doorgaan of zouden we er toch een punt achter moeten zetten……